در حالی که بیت های PDC چندین مزیت دارند، معایبی نیز دارند:
هزینه: بیت‌های PDC معمولاً در مقایسه با بیت‌های مخروطی غلتکی سنتی گران‌تر هستند. استفاده از برش الماس مصنوعی و فرآیندهای ساخت پیشرفته به هزینه های اولیه بالاتر کمک می کند.
عملکرد محدود در سازندهای سخت: اگرچه بیت‌های PDC در بسیاری از ساختارها عملکرد خوبی دارند، اما ممکن است در ساختارهای بسیار سخت یا ساینده با مشکل مواجه شوند. در چنین مواردی، برش‌های الماس مصنوعی ممکن است سریع‌تر فرسوده شوند، که منجر به کاهش راندمان حفاری و افزایش هزینه‌های جایگزینی بیت می‌شود.
آسیب پذیری در برابر آسیب ضربه: برش‌های PDC می‌توانند به آسیب ضربه ناشی از تغییرات ناگهانی در شرایط حفاری یا برخورد با زباله‌های سخت در چاه حساس باشند. این می تواند منجر به بریدگی یا شکستگی کاترها شود که بر عملکرد حفاری تأثیر می گذارد و نیاز به تعویض زودرس بیت دارد.
محدودیت های دما: بیت های PDC به دلیل مواد الماس مصنوعی به کار رفته در ساخت آنها دارای محدودیت های دما هستند. در دماهای بالا که در عملیات حفاری عمیق با آن مواجه می‌شویم، عملکرد و دوام بیت‌های PDC ممکن است کاهش یابد که منجر به کاهش راندمان حفاری و عمر بیت می‌شود.
طراحی و مهندسی مجتمع: طراحی و مهندسی بیت های PDC نیازمند دانش و تخصص تخصصی است. هندسه پیچیده ساختار برش و بهینه سازی برای شرایط خاص حفاری می تواند ساخت و نگهداری بیت های PDC را در مقایسه با بیت های مخروطی غلتکی چالش برانگیزتر کند.
